Artist Statement:____________________________________________________________________

Centraal in mijn werk staat het experimenteren met eigenschappen van materialen en het naar boven halen van soms onverwachte karakteristieken die in het materiaal verborgen zitten. Daarnaast geloof ik sterk in de bevrijdende kracht van kunst: Met modernisme als drijfveer voelt het als het ware dat mijn geest wordt bevrijd als er een serie is afgerond: alsof er een antwoord is gekomen op mijn vraag of zoektocht.

Mijn  beton-werken binnen de serie ‘Emotion Stones’ (2010-2011) zijn het beste te omschrijven als 2-dimensionale sculpturen. Mijn werk in beton is het product van een continue zoektocht naar de verborgen schoonheid in materialen die een dagelijkse functie hebben in ons leven; Materialen als  karton, zaagsel, een oud stukje papier, een stukje draad of doodgewoon beton met scheuren en vlekken. Met die materialen ‘schilder’ ik als het ware en zij geven mijn werken zowel hun kleur als hun textuur. Door delicate materialen als papier en draad toe te voegen aan beton, krijgt het sterke beton een kwetsbaar uiterlijk. Er ontstaan tweedimensionale sculpturen waarin ik de ziel van een materiaal omzet naar mijn emotie.

Ik zie ieder werk als een experiment en mijn drijfveer is mijn nieuwsgierigheid naar ‘wat zou er gebeuren als?’ Het onderzoek is mijn drijfveer om tot een compositie te komen die iets neer zet wat er nog niet was. Bij de serie “ Ink & Concrete (2013-2015) onderzoek ik de werking van verschillende soorten inkten in beton. Het leidt tot de bevinding dat watervaste inkt als het ware drijft op het beton en niet watervaste inkt in het beton op gaat als een soort mist. Zo komt het voor dat de ‘perfecte inkt’ uit de UK moet komen voor het resultaat wat ik zoek. In sommige werken gebruikte ik de eigenschappen van karton om de inkt als het ware in een vorm te duwen. Ook de manier van beton gieten beïnvloed de vorm. Zodra ik weet wat er kan, regisseer ik de samensmelting van inkt en beton tot een beeld. Ik onderzoek het effect van inkt composities op mijn emotie en die van anderen. Meerdere malen heb ik mensen zwaar geroerd aangetroffen bij het zien van bepaalde werken.     

Zodra ik genoeg voldoening heb behaald uit bepaalde experimenten, of soms uit vernieuwde nieuwsgierigheid neem ik een ander ‘palet’ aan. In 2014- 2015 ben ik als tegenhanger van het zware en robuuste beton met transparant textiel gaan werken. (series ‘Unclouded’) Door verschillende doorschijnende lagen textiel ontstaat een gelaagde compositie die achteraf gezien misschien wel mijn gemoedstoestand vertegenwoordigt van die tijd. Een hang naar lucht, rust, en zachtheid komt naar boven vanwege het moederschap. Vanuit deze serie vloeit een wand-vullende installatie van ruw katoen in 2016 voor het hoofdkantoor van de Haagse Markt.

In de serie ‘Symbiosis’ (2019 – 2020) staat het verdere onderzoek naar soorten beton en toevoegingen als grind, (meer) water, en organische vormen centraal.  Dit is een onderzoek in ronde natuurlijke vormen die een relatie aangaan met elkaar. De ene klein, de ander groot, leunend op elkaar, gebarsten en gelijkwaardig maar verschillend. Twee vormen die niet zonder elkaar kunnen, staan symbool voor persoonlijke verhalen, ervaringen en emoties. 

De serie erna is ‘2020’,  geïnspireerd en ontstaan uit emoties die samenhangen met de Corona pandemie die ons in 2020 heeft getroffen. De angst voor het coronavirus, om dierbaren te verliezen staat tegenover een gevoel van rust en warmte binnen mijn gezin van vier kinderen. De tweestrijd van rust en onrust heerst in mijn brein. Dankbaar voor het leven dat ik binnen in mij ambieer om samen met mijn gezin te zijn, tegenover het beangstigende dat de Corona pandemie met zich meebrengt. Ik experimenteer met ‘geleefd’ beschilderd papier met zwarte lijnen of ronde vormen die ik in een collage een relatie aan laat gaan. Deze grafische beelden brengen spanning ( verticale lijnen) tegenover rust (horizontale lijnen). Een onderzoek dat nog niet is afgerond.

In ‘People and Thoughts’, een serie waar ik ook op het moment nog aan werk,  heb ik gekozen voor figuratieve collages van gebruikt textiel en papier met acrylverf en inkt. Onderliggende inspiratie voor deze werken komt vanuit persoonlijke ervaringen, hoe soms vertrouwde mensen vreemdelingen worden door de gedachtes die ze hebben. Door maatregelen als het contactverbod slaan denkbeelden een eigen pad in en vervreemd een bekende persoon. De zwarte vlekken uit de ‘inkt en beton’ serie komen hier terug als gedachtes van een persoon die je van de buitenkant niet kunt raden.